Spoileralert: Plakkerige lijven, zwoele beats en een heleboel zand tussen de tenen, dit was de geslaagde editie van We Can Dance 2024

We Can Dance is niet alleen een festival, maar ook een statement. Het is dé plek waar dance culture en zelfexpressie centraal staan. Hier is geen ruimte voor discriminatie of vijandigheid. De inclusieve sfeer wordt meteen duidelijk door verschillende acties. Genderneutrale toiletten zijn de standaard en een safe space is aanwezig voor wie zich even wil terugtrekken. Naast de security guards kan je makkelijk personeel aanspreken die een T-shirt dragen met het opschrift ‘Are you okay?’ en de ‘Ask Angela’- campagne staat paraat voor wie zich ongemakkelijk voelt. Van een onveilig gevoel is in ieder geval geen sprake. Het festival ademt vrijheid en heel veel (zelf)liefde.

Fashioncrisis?

Zelfexpressie en de kledingstijl van het festival gaan hand in hand. Toegegeven, het thema van deze elfde editie, ‘Drop in the Light, Rise in the Dark’, is héél vaag. Het voelt ook wel een beetje aan als een verlengstuk van de vorige editie, waarin luchtige kleding, aardse kleuren en veel glitter ook een hoofdrol speelden. Maar goed. Vier alter ego’s. Vier verschillende looks waar de festivalgangers zich mee kunnen identificeren. Denim en aardetinten voor een casual ‘Drop’-outfit, lichte tinten voor een frisse en minimalistische ‘Light’-uitstraling. Met glitters, pailletten en zilver sluit je naadloos aan bij het alter ego ‘Rise’ of ga voor donkere kleuren en leren kledij als de nacht je roept en ‘Dark’ jouw ding is. Pinterest-borden komen zeker en vast goed van pas om de nodige inspiratie op te doen. De één neemt het thema wat serieuzer dan de ander, maar hierin laten ze je volledig vrij om je te kleden naar eigen smaak en comfort.

Stilzitten is simpelweg géén optie

De vijf podia laten niemand onberoerd. Van ‘ headbangen’ tot ‘ik zwier hier al mijn ledematen in de lucht’, de beats houden je continu in beweging. Het hoogtepunt is zonder twijfel de Ocean mainstage. De sfeer is er het meest uitgelaten en dat is niet verwonderlijk met artiesten zoals Mall Grab en Nina Kraviz die het publiek helemaal in hun greep houden. De verschillende stages zorgen ervoor dat er voor iedere muzieksmaak wel iets te vinden is.  Zo hoor je in Bloody Blue artiste Golden Zebora die de fijnste remixen draait of de elektronische beats die weerklinken uit de boxen in The Wave.

Nieuwe olympische sport: Slush snatching

Klein hongerke gekregen? Ook daar wordt aan gedacht. Naast de echte festival classics zoals een hamburger van Jimmyz of pasta van Bavet, kan je bij tal van eetstandjes terecht voor verschillende vegan- of halalopties. Doorspoelen doe je met zowel alcoholische als non-alcoholische dranken. Waarbij de Martini Mimosa Slush een voltreffer is! De welgekomen verkoeling met die brandende zon op je snoet, zorgt ervoor dat mensen spontaan hun beste sprinttechniek bovenhalen om je voorbij te steken in de rij en dit allemaal om die laatste slush te kunnen bemachtigen. Je had erbij moeten zijn om al die gezichtjes te zien vertrekken van teleurstelling toen de laatste slush werd uitgeschonken.

Organisatiehelden

Hoewel de wachtrijen aan de bar soms kunnen oplopen, verloopt het betalen opvallend vlot met je festivalbandje. De prijzen zijn duidelijk aangegeven, zodat je steeds goed in de gaten kan houden hoeveel je per transactie uitgeeft. Daarnaast maakten ze de festivalsite regelmatig proper en ook de toiletten zien er netjes en schoon uit. De open en ruime opzet zorgt ervoor dat het nooit té benauwd aanvoelt en de architectuur heeft een mooie, strakke stijl die de festivalervaring nog intenser maakt. Kortom, een vlekkeloze organisatie waar zowel aan het plezier als het comfort van de festivalganger wordt gedacht. Dus… zien we jou op het strand van Zeebrugge voor We Can Dance 2025?

Tekst: Julie De Keersmaeker

Foto: © Julie De Keersmaeker